De morale kwalen van het APZ

Enkele dagen geleden vond ik onderstaand foldertje in mijn brievenbus, van ene Professor Halilou. Per abuis las ik eerst "Halleluja" en dat zette mij even op het verkeerde been. Maar in dit geval kon ik met Halilou toch iets meer dan met Halleluja.

    

Wat vooral mijn interesse wekte zijn de woorden "doeltreffendheid" en "werkresultaten". Met de troonrede nog in ons achterhoofd lijken dit magische woorden. Want in het kader van de huidige en komende bezuinigingen binnen de gezondheidszorg, krijgen we aan beiden nijpend gebrek.

Zo rees in mij het wilde idee de man een aanstelling te geven binnen het APZ. Voor alle partijen lijkt mij dat dé oplossing. In ieder geval zal het de behandelingsduur verkorten en daarmee de wachtlijsten terugdringen, want er is gegarandeerd resultaat binnen 2 dagen en wel voor 100%.
Het mooiste vind ik, dat hij de problemen oplost. Tot nog toe moesten we dat zelf doen, en dat terwijl er waarachtig toch genoeg voor ons betaald wordt! Jawel, die professor is een gouden greep en dient dan ook onverwijld in het ziekenfondspakket te worden opgenomen. Desnoods met een aparte module zoals de tandarts. Wat te denken van een Hal-module.
Wat in het bijzonder mijn belangstelling had, waren zo op het eind de "morale kwalen". Dat is geen kleinigheid en binnen het APZ kan ik me daar wel het één en ander bij voorstellen.

Laat mij voor u de zaken eens vakkundig uit de doeken doen want als cliënt van het APZ weet ik alles af van morale kwalen.
Hierbij gaan mijn gedachten niet uit naar de clientèle. Nee, ik denk bijvoorbeeld aan de lange wachttijden voor een gesprek. Een kwartier is nog niets. Als nu die professor eens de morale kwalen aanpakt, zal dit niet alleen de wachttijden van de gesprekken verkorten, maar ze hoogstwaarschijnlijk zelfs overbodig maken. Kijk, dan blijft er tenminste tijd over voor belangrijkere zaken.

En wat te denken van crisissituaties. Daarbij lijkt mij zo'n man onmisbaar. Hij hupt dan met veel tamtam in het rond en alles wordt bezworen. Behalve dat het verlichting geeft aan de zware arbeid van de verpleging, is het ook voor ons als cliënten leuk om naar te kijken.

Maar we zijn er nog niet waar het de morale kwalen betreft. Zo gaan mijn gedachten naar het vele vergaderen en overleg. Nu is dat überhaupt binnen de maatschappij morale kwaal nummer één en het APZ vormt hierbij geen uitzondering. Och, hoe menigmaal lopen wij cliënten rondjes door de sociëteit met opgekropt gemoed terwijl men in de verpleegpost rond de tafel zit.

Het enige dat ons dan op de been houdt, is de wetenschap dat men het daar binnen druk heeft met ons. Hoe werkzaam zal hierin professor Halilou zijn en ach, die twee dagen hebben we nog wel even geduld want daarin zijn wij geoefend.

Voorts trekt zo ook even door mijn gedachten het rapporteren en overdragen. Niet dat ik daar een oordeel over wil of kan vellen, want het is mijn stiel niet. Maar er valt een mens wel eens iets op en ik kan mij dan ook niet geheel onttrekken aan de indruk dat hier en daar wel eens iets de Maas insukkelt. Als medium kan die beste Halilou de zaak misschien telepathisch aanpakken. Dat scheelt veel tijd en moeite.

En last but not least: welk een kleurrijke verschijning zal hij zijn binnen het team en op de afdelingen want we bedingen natuurlijk wel dat hij in vol ornaat ten tonele verschijnt. Met kleurige hoofdtooi en een rieten rokje. O, welk een folklore.

En als dan het hele spul, inclusief enkele psychiaters, met professor Halilou aan de koffie zit, dan is het voor ons niet langer saai om in de sociëteit te wachten op het eind van het koffieuur. Want wij gaan natuurlijk allemaal voor de ramen staan kijken naar dit schouwspel. Per slot zit hij daar wel van ons geld koffie te drinken, van onze zuurbetaalde module.

Rest ons nog slechts de vraag wie de beste man gaat werven. Wel, van de verpleging kunnen we zulk een stap niet verwachten want het gaat hier om serieuze zaken. Nee, dit lijkt me meer een klusje voor de cliëntenraad. Die kunnen dan gelijk de vinger aan de pols houden of alles naar behoren verloopt en wij waar voor ons geld krijgen. Dat hebben ze pas ook nog gedaan door ons folders te geven van de telefonische hulpdienst.

Cobi Fontijn